اول ژانویه 2020

سلام

امروز شروع سال جدید 2020 هست

نمی دونم چه سالی باشه برای ما تو ایران

اما قیافه اش که خیلی قشنگه. ادم ناخوداگاه می یاد تو ذهنش که امسال باید زندگیش بیستِ بیست باشه.

امید وارم که اینطور باشه.

امروز تولد حضرت زینب سلام الله علیها هم هست. شاید همین هم نکته ای باشه بر اینکه امسال سال خوبیه و شگون داره.

از شوکلاتهای لیلا یک جعبه هنوز مونده بود براش اوردم. گفت به چه مناسب گفتم امروز

اصلا وانستادم حتی باهاش دست هم ندادم

فقط بهش دادم و اومدم

گل نرگسی که دیروز گذاشته بودم تو جانمازش توی گلدون اب روی میزش بود. خوشحالم کرد

ولی نگاهش نکردم. دلم به روش قفل زده ازش ناراحته 

کلی چرا داره تو خودش

ولی خوشحالم خدا کمک کرد بکنم دل بکنم. هر چند کمی هم جون کندم

ولی ارزشش رو داشت.

با تمام کارهایی که کرد حتما تعجب می کنه چطور باز هم بهش سر می زنم بهش هدیه می دم 

خوشحالم کینه ای تو دلم نیست

خدا یا خودت کمکمون کن تا دچار غرور، سیاهی، تباهی، تیرگی، یاس و ناامیدی، سنگدلی، بی شعوری، لجبازی، تعصب، بی مروتی، بی معرفتی، بی ادبی نشیم.

دوستت دارم خدای بزرگ و مهربونم که کسی جز تو نیست یکتایی و شریکی نداری و همه چی در تسلط قدرت توست و 

لا حول و لا قوه الا باالله و هو العلی و العظیم

روز اول زمستون 98

سلام جان جانان

دلم برات تنگ شده بود داشت بهانه گیری می کرد که دیدم اینجام.(داشتم برات پیامک می زدم.  حجمش از حد مجاز رد شد. گفت نمی شه اینجا نه! اومدم اینجا)

عمیقا دوست نداشتم برات بنویسم ولی دیدم دارم اینکار رو می کنم انگار! (کم می یارم. نمی تونم مثل شما باشم. اینو گفتم بهت تا تشویقت کرده باشم باز هم محکم تر بشی. ولی من نه توان من این نیست)

اصلا نمی دونستم چی باید بگم! واقعا حرفی نداشتم که اگر داشتم بهت زنگ می زدم.

البته دارم یاد می گیرم خییییییلی چیزها رو تحمل کنم ولی گاهی مثل هوای کدر این روزها، زینب خون ام دیگه به زیر صفر می رسه. 

زیر ابم انگار ولی نه اب شش دارم نه شنا بلدم! فقط یک راه حل داره 

باید غرق بشم

چقدر شب که بر می گشتم خالی بودم ازت. تهی از هر چیزی که معنی زندگی می داد برام. خالی خالی خالی

 از انرژی، از حرف، از کلمه، واژه، پر از حس گس سرمازده یک روز آلوده زمستونی دووووووور از حرارت هستی بخش صمیمانه دستای گرم 

حضرت وااااالای دوست.

.

.

.