دوباره سلام

سلام سلام سلام

همیشه با خودم می گفتم وقتی ادم گرفتار عصر تکنولوژی می شه تنهایی شو چطوری پر می کنه . ولی حالا همین امروز می بینم که چقدر راحت چه ازاد می تونه حرف بزنه می تونه ابراز عقیده کنه می تونه حتی خیلی از کارهایی که باید امروز انجام بده یا شاید هفته پیش باید انجامشون می داد که هنوز نداده و خیلی دیگه از این خیلی ها داشته باشه ولی ...

باورم نمی شه از وقتی که این وبلاگ رو باز کردم و با اینکه فقط ۱ ساعت از عمرش بیشتر نمی گذره احساسم نسبت به زندگی عوض شده حس می کنم هستم . حس می کنم دارم واقعا زندگی می کنم .

واقعا چقدر این گفته درسته : فکر می کنم پس هستم

اره فکر می کنم پس هستم هستم چه فکر نازک غمناکی ... هه!

دوباره برم

شاید امدم شاید دوباره امروز و دوباره و دوباره امدم اخه دلم پر از حرفه پر لبریز...

امید ...      هستی ؟